-
dauw zweeft tussen wimpers
weerkaatst de rouw gekruld
om het hart en verstrengeld
met elk
(eenzame)
cel
symfonieën schrijven zich
voluit, onbesuisd, volmaakt
en onvolledig met vingertoppen
beroerd en opgelicht
klimt het dicht? kwartnoten in stapels
tonen hoger, tussen twee wolken
op elkaar afgestemd
met elkaar in het hart
de palmen in gebeden geklemd
en elke uiteinde en elke lichtstraal
bedekt de horizon, in kleuren
gecomponeerd, zacht en teer,
rood en meer
zwart en nooit meer
in de lucht, tussen blauw
en wit, hemel en belicht
vormt blanco zich om
tot rijen van tig
woorden, loos en verloren
op papier
dicht
(en
gedicht)
-
rust in vrede lieve opa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten