mijn mantel bleek ik in bleek zonlicht
waar alles volmaakt en oprecht oogt
en klinkt
maar leugens weven zware mantels
verzwaren stappen op de grond, waar schaduw loopt
en dikwijls vlucht voor het licht
achter mijn mantel
van verworven leugens en woorden
groeien letters achter elkaar
in elkaar en klemdicht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten